| در چمن جان من سرو خرامان یکی است | نرگس رعناش دو غنچهی خندان یکی است | |
| گفت به غمزه لبش جان ده و بوسی ستان | کاش دو صد جان بدی وه که مرا جان یکی است | |
| من ز غم گلرخی ژاله فشانم چو اشک | ابر درین واقعه با من گریان یکی است |
| در چمن جان من سرو خرامان یکی است | نرگس رعناش دو غنچهی خندان یکی است | |
| گفت به غمزه لبش جان ده و بوسی ستان | کاش دو صد جان بدی وه که مرا جان یکی است | |
| من ز غم گلرخی ژاله فشانم چو اشک | ابر درین واقعه با من گریان یکی است |