من به هوس همی خورم ناوک سینه دوز را | تا نکنی ملامتی غمزهی کینه توز را | |
دین هزار پارسا در سر گیسوی تو شد | چند به ناکسان دهی سلسلهی رموز را | |
قصه عشق خود رود پیش فسردگان ولی | سنگ تراش کی خرد گوهر شب فروز را | |
ساقی نیم مست من جام لبالب آر تا | نقل معاشران کنم این دل خام سوز را |