چو شد روزگار تهمتن به سر

به منزل رسید آنک پوینده بود رهی یافت آن کس که جوینده بود
نگیرد ترا دست جز نیکوی گر از پیر دانا سخن بشنوی
کنون رنج در کار بهمن بریم خرد پیش دانا پشوتن بریم