وقتت خوش ای حبیبی، بشنو بحق یاری
|
|
ارحم حنین قلبی لا تسع فی ضراری
|
دل را مکن چو خاره، مگزین ز ما کناره
|
|
یا منیة الفاد، دار ولا تمار
|
ساقی خاص روحی، در ده می صبوحی
|
|
اللیل قد تولی و البدر فیالتواری
|
ای برده هوش ما را، یار آر دوش ما را
|
|
اسقیتنا کسا صرفا علیالخمار
|
مار را خراب کردی، غرق شراب کردی
|
|
حتی بدا و افشا، ما کان فی سراری
|
سلطان خیل مایی، لیلی لیل مایی
|
|
یا لدةاللیالی، یا بهجةالنهار
|
ای سر طور سینا وی نور چشم بینا
|
|
انتالکبیر فینا، فارحم علیاصغار
|
هین نوبت جنون شد، مستی ما فزون شد
|
|
یا مسکرالعقول، یا هادمالوقار
|
شاه سخنور آمد، موج سخن درآمد
|
|
نحنالصدا نصدی، والله خیر قاری
|