| لا یغرنک سد هوس عن رایی | کم قصور هدمت من عوج الارآء | |
| اشتهی انصح لکن لسانی قفلت | اننی انصح بالصمت علی الاخفاء | |
| این همه ترس و نفاق و دودلی باری چیست | نه که در سایه و در دولت این مولایی؟! | |
| بیم ازان می‌کندت، تا برود بیم از تو | یار ازان می‌گزدت، تا همه شکرخایی | |
| شمس تبریز شمعیست که غایب گردد | شب چو شد روز چرا منتظر فردایی؟! |