با چرخ گردان تیره هوایی
|
|
دارد همیشه قصد جدایی
|
هذا محمد قتلی تغمد
|
|
انا معود حمد الجفایی
|
هذا حبیبی هذا طبیبی
|
|
هذا ادیبی هذا دوایی
|
هذا مرادی هذا فادی
|
|
هذا عمادی هذا لوایی
|
پر کن سبویی بیگفت و گویی
|
|
باهای و هویی گر یار مایی
|
هان ای صفورا بشکن سبو را
|
|
مفکن عمو را در بینوایی
|
گر شد سبویی داریم جویی
|
|
در شهره کویی تو گر سقایی
|
این عیش باقی نبود گزافی
|
|
بی پر نپرد مرغ هوایی
|
بنمای جان را قولنجیان را
|
|
تنهاروی کن رسم همایی
|
از بهر حس شان جسم نجس شان
|
|
ز ایشان چه خیزد گند گدایی
|
زین رز برون بر گنده بغل را
|
|
پهلوی نعنع کن گندنایی
|
بسیار کوشی تا دل بپوشی
|
|
هر جزوت این جا بدهد گوایی
|
ننوشته خواند ناگفته داند
|
|
تو سخت رویی بس بیحیایی
|
چون نیست رختت چون نیست بختت
|
|
ز آن روی سختت ناید کیایی
|
جنس سگانی وغ وغ کنانی
|
|
میگرد در کو در خانه نایی
|
در خانه بلبل داریم صلصل
|
|
کز سگ نیاید زیبانوایی
|
نک بلبل حر نک بلبله پر
|
|
برخیز سنقر تا چند پایی
|
عمری چو نوحی یاری چو روحی
|
|
گاهی غدایی گاهی عشایی
|
نوشیست و مینوش وز گفت خاموش
|
|
وین طبل کم زن بس ای مرایی
|