| الا میر خوبان هلا تا نرنجی | بهانه نگیری و از ما نرنجی | |
| تویی یار غارم امید تو دارم | که سر را نخارم نگارا نرنجی | |
| تو جانان مایی تو خاصان مایی | ز هر جا برنجی از این جا نرنجی | |
| تویی شب فروزم تویی بخت و روزم | که امشب بخندی و فردا نرنجی | |
| یکی مشت خاکیم ای جان چه باشد | که از ما و زین‌ها و زان‌ها نرنجی | |
| چو دانا و نادان شدند از تو شادان | ز نادان نگیری ز دانا نرنجی |