| عشق تو خواند مرا کز من چه می‌گذری | نیکو نگر که منم آن را که می‌نگری | |
| من نزل و منزل تو من برده‌ام دل تو | که جان ز من ببری والله که جان نبری | |
| این شمع و خانه منم این دام و دانه منم | زین دام بی‌خبری چون دانه می‌شمری | |
| دوری ز میوه ما چون برگ می‌طلبی | دوری ز شیوه ما زیرا که شیوه گری | |
| اندر قیامت ما هر لحظه حشر نوست | زین حشر بی‌خبرند این مردم حشری | |
| ارواح بر فلک‌اند پران به قول نبی | ارواح امتنانی طائر خضری | |
| ز آن طالب فلکند کز جوهر ملکند | انظر الی ملک فی صورت البشری | |
| این روح گرد بدن چون چرخ گرد زمین | فالجسم جامده و الروح فی السفری | |
| زین برج‌ها بگذر چون همپر ملکی | و اطلع علی افق کالشمس و القمری |