من آن نیم که تو دیدی چو بینیم نشناسی
|
|
تو جز خیال نبینی که مست خواب و نعاسی
|
مرا بپرس که چونی در این کمی و فزونی
|
|
چگونه باشد یوسف به دست کور نخاسی
|
به چشم عشق توان دید روی یوسف جان را
|
|
تو چشم عشق نداری تو مرد وهم و قیاسی
|
بهای نعمت دیده سپاس و شکر خدا دان
|
|
مرم چو قلب ز کوره که کان شکر و سپاسی
|
وگر ز کوره بترسی یقین خیال پرستی
|
|
بت خیال تراشی وزان خیال هراسی
|
بت خیال تو سازی به پیش بت به نمازی
|
|
چو گبر اسیر بتانی چو زن حریف نفاسی
|
خیال فرع تو باشد که فرع فرع تو را شد
|
|
تو مه نهای تو غباری تو زر نهای تو نحاسی
|
به جان جمله مردان اگر چه جمله یکی اند
|
|
که زیر چرخه گردون تنا چو گاو خراسی
|
وگر ز چنبر گردون برون کشی سر و گردن
|
|
ز خرگله برهیدی فرشتهای و ز ناسی
|