خیره چرا گشتهای خواجه مگر عاشقی
|
|
کاسه بزن کوزه خور خواجه اگر عاشقی
|
کاش بدانستیی بر چه در ایستادهای
|
|
کاش بدانستیی بر چه قمر عاشقی
|
چشمه آن آفتاب خواب نبیند فلک
|
|
چشمت از او روشنست تیزنظر عاشقی
|
شیر فلک زین خطر خون شده استش جگر
|
|
راست بگویم مرنج سخته جگر عاشقی
|
ای گل تر راست گو بر چه دریدی قبا
|
|
ای مه لاغرشده بر چه سحر عاشقی
|
ای دل دریاصفت موج تو ز اندیشههاست
|
|
هر دم کف میکنی بر چه گهر عاشقی
|
آنک از او گشت دنگ غم نخورد از خدنگ
|
|
ور تو سپر بفکنی سسته سپر عاشقی
|
جمله اجزای خاک هست چو ما عشقناک
|
|
لیک تو ای روح پاک نادرهتر عاشقی
|
ای خرد ار بحریی دم مزن و دم بخور
|
|
چون هنرت خامشیست بر چه هنر عاشقی
|