بستگی این سماع هست ز بیگانهای | ز ارچلی جغد گشت حلقه چو ویرانهای | |
آنک بود همچو برف سرد کند وقت را | چون بگدازد چو سیل پست کند خانهای | |
غیر برونی بدست غیر درونی بتر | از سبب غیریست کندن دندانهای | |
باد خزانست غیر زرد کند باغ را | حبس کند در زمین خوبی هر دانهای | |
پیش تو خندد چو گل پای درآید چو خار | ریش نگه دار از آن دوسر چون شانهای | |
از سبب آنک بد در صف ترسندهای | گشت شکسته بسی لشکر مردانهای | |
خسرو تبریزیی شمس حق و دین که او | شمع همه جمعهاست من شده پروانهای |