قصر بود روح ما نی تل ویرانهای | همدم ما یار ما نی دم بیگانهای | |
بادیهای هایلست راه دل و کی رسد | جز که دل پردلی رستم مردانهای | |
نی دل خصم افکنی بل دل خویش افکنی | نی دل تن پروری عاشق جانانهای | |
چونک فروشد تنش در تک خاک لحد | رست درخت قبول از بن چون دانهای | |
عاشق آن نور کیست جز دل نورانیی | فتنه آن شمع چیست جز تن پروانهای | |
مسرح روح الله است جلوه روح القدس | زانک ورا آفتاب هست عزبخانهای |