سیمرغ و کیمیا و مقام قلندری
|
|
وصف قلندرست و قلندر از او بری
|
گویی قلندرم من و این دل پذیر نیست
|
|
زیرا که آفریده نباشد قلندری
|
دام و دم قلندر بیچون بود مقیم
|
|
خالیست از کفایت و معنی داوری
|
از خود به خود چه جویی چون سر به سر تویی
|
|
چون آب در سبویی کلی ز کل پری
|
از خود به خود سفر کن در راه عاشقی
|
|
وین قصه مختصر کن ای دوست یک سری
|
نی بیم و نی امید نه طاعت نه معصیت
|
|
نی بنده نی خدای نه وصف مجاوری
|
عجزست و قدرتست و خدایی و بندگی
|
|
بیرون ز جمله آمد این ره چو بنگری
|
راه قلندری ز خدایی برون بود
|
|
در بندگی نیاید و نه در پیمبری
|
زینهار تا نلافد هر عاشق از گزاف
|
|
کس را نشد مسلم این راه و ره بری
|