ما را مسلم آمد هم عیش و هم عروسی
|
|
شادی هر مسلمان کوری هر فسوسی
|
هر روز خطبهای نو هر شام گردکی نو
|
|
هر دم نثار گوهر نی قبضه فلوسی
|
عشقی است سخت زیبا فقری است پای برجا
|
|
بر آسمان نهی پا گر دست این دو بوسی
|
جانی است چون چراغی در زیر طشت قالب
|
|
کرد به پیش نورش خورشید چاپلوسی
|
صد گونه رخت دارد صد تخت و بخت دارد
|
|
تختش ز رفعت آمد نی تخت آبنوسی
|
رختش ز نور مطلق در تخته جامه حق
|
|
نی بارگیر سیسی نی جامههای سوسی
|
از ذوق آتش دل وز سوزش خوش دل
|
|
آتش پرست گشتم اما نیم مجوسی
|
روزی دو همره آمد جان غریب با تن
|
|
چون مرغزی و رازی چون مغربی و طوسی
|
پرویزن است عالم ما همچو آرد در وی
|
|
گر بگذری تو صافی ور نگذری سبوسی
|
هر روز بر دکانها بازار این خسان بین
|
|
ای خام پیش ما آ کتان ماست روسی
|
بشکن سبوی قالب ساغر ستان لبالب
|
|
تا چند کاسه لیسی تا کی زبون لوسی
|
دستور میدهی تا گویم تمام این را
|
|
تا شرق و غرب گیرد اقبال بینحوسی
|