اندرآ در خانه یارا ساعتی | تازه کن این جان ما را ساعتی | |
این حریفان را بخندان لحظهای | مجلس ما را بیارا ساعتی | |
تا ببیند آسمان در نیم شب | آفتاب آشکارا ساعتی | |
تا ز قونیه بتابد نور عشق | تا سمرقند و بخارا ساعتی | |
روز کن شب را به یک دم همچو صبح | بی درنگ و بیمدارا ساعتی | |
تا ز سینه برزند آن آفتاب | همچو آب از سنگ خارا ساعتی | |
تا ز دارالملک دل برهم زند | ملک نوشروان و دارا ساعتی |