با چنین رفتن به منزل کی رسی
|
|
با چنین خصلت به حاصل کی رسی
|
بس گران جانی و بس اشتردلی
|
|
در سبک روحان یک دل کی رسی
|
با چنین زفتی چگونه کم زنی
|
|
با چنین وصلت به واصل کی رسی
|
چونک اندر سر گشادی نیستت
|
|
در گشاد سر مشکل کی رسی
|
همچو آبی اندر این گل ماندهای
|
|
پس به پاک از آب و از گل کی رسی
|
بگذر از خورشید وز مه چون خلیل
|
|
ور نه در خورشید کامل کی رسی
|
چون ضعیفی رو به فضل حق گریز
|
|
ز آنک بیمفضل به مفضل کی رسی
|
بی عنایتهای آن دریای لطف
|
|
از چنین موجی به ساحل کی رسی
|
بی براق عشق و سعی جبرئیل
|
|
چون محمد در منازل کی رسی
|
بی پناهان را پناه خود کنی
|
|
در پناه شاه مقبل کی رسی
|
پیش بسم الله بسمل شو تمام
|
|
ور نه چون مردی به بسمل کی رسی
|