قسمت پنجم

رفتم به طبیب و گفتم از درد نهان		گفتا: از غیر دوست بر بند زبان
گفتم که: غذا؟ گفت: همین خون جگر		گفتم: پرهیز؟ گفت: از هر دو جهان

□

رویت دریای حسن و لعلت مرجان		زلفت عنبر صدف دهان در دندان
ابرو کشتی و چین پیشانی موج		گرداب بلا غبغب و چشمت طوفان

□

فریاد و فغان که باز در کوی مغان		می‌خواره ز می نه نام یابد نه نشان
زانگونه نهان گشت که بر خلق جهان		گشتست نهان گشتن او نیز نهان

□

هستی به صفاتی که درو بود نهان		دارد سریان در همه اعیان جهان
هر وصف زعینی که بود قابل آن		بر قدر قبول عین گشتست عیان

□

آن دوست که هست عشق او دشمن جان		بر باد همی دهد غمش خرمن جان
من در طلبش دربدر و کوی به کوی		او در دل و کرده دست در گردن جان

□

یا رب ز قناعتم توانگر گردان		وز نور یقین دلم منور گردان
روزی من سوخته‌ی سرگردان		بی منت مخلوق میسر گردان

□

یا رب زدو کون بی‌نیازم گردان		وز افسر فقر سرفرازم گردان
در راه طلب محرم رازم گردان		زان ره که نه سوی تست بازم گردان

□

یا رب ز کمال لطف خاصم گردان		واقف بحقایق خواصم گردان
از عقل جفا کار دل افگار شدم		دیوانه‌ی خود کن و خلاصم گردان

□

دارم گله از درد نه چندان چندان		با گریه توان گفت نه خندان خندان
در و گهرم جمله بتاراج برفت		آن در و گهر چه بود دندان دندان

□

دنیا گذران، محنت دنیا گذران		نی بر پدران ماند و نی بر پسران
تا بتوانی عمر به طاعت گذران		بنگر که فلک چه میکند با دگران