سوی باغ ما سفر کن بنگر بهار باری
|
|
سوی یار ما گذر کن بنگر نگار باری
|
نرسی به باز پران پی سایهاش همیدو
|
|
به شکارگاه غیب آ بنگر شکار باری
|
به نظاره و تماشا به سواحل آ و دریا
|
|
بستان ز اوج موجش در شاهوار باری
|
چو شکار گشت باید به کمند شاه اولی
|
|
چو برهنه گشت باید به چنین قمار باری
|
بکشان تو لنگ لنگان ز بدن به عالم جان
|
|
بنگر ترنج و ریحان گل و سبزه زار باری
|
هله چنگیان بالا ز برای سیم و کالا
|
|
به سماع زهره ما بزنید تار باری
|
به میان این ظریفان به سماع این حریفان
|
|
ره بوسه گر نباشد برسد کنار باری
|
به چنین شراب ارزد ز خمار خسته بودن
|
|
پی این قرار برگو دل بیقرار باری
|
ز سبو فغان برآمد که ز تف میشکستم
|
|
هله ای قدح به پیش آ بستان عقار باری
|
پی خسروان شیرین هنر است شور کردن
|
|
به چنین حیات جانها دل و جان سپار باری
|
به دکان عشق روزی ز قضا گذار کردم
|
|
دل من رمید کلی ز دکان و کار باری
|
من از آن درج گذشتم که مرا تو چاره سازی
|
|
دل و جان به باد دادم تو نگاه دار باری
|
هله بس کنم که شرحش شه خوش بیان بگوید
|
|
هله مطرب معانی غزلی بیار باری
|