ز کجایی ز کجایی هله ای مجلس سامی
|
|
نفسی در دل تنگی نفسی بر سر بامی
|
هله ای جان و جهانم مدد نور نهانم
|
|
ستن چرخ و زمینی هوس خاصی و عامی
|
عجب از خلوتیانی عجب از مجلس جانی
|
|
عجب از ارمن و رومی عجب از خطه شامی
|
عجب آن چیست مشعشع رخت از نور مبرقع
|
|
که مه و مهر به پیشش کند از عشق غلامی
|
به گلستان جمالت چو رسد دیده عاشق
|
|
به سوی باغ چه آید مگر از غفلت و خامی
|
سیدی انت من این صاد حسناک ندامی
|
|
نظر الحق تعالی لک فی البهجه حامی
|
قمر سار الینا حبه فرض علینا
|
|
سطع العشق لدینا طرد العشق منامی
|
شجر طاب جناه شجر الخلد فداه
|
|
وجد القلب مناه و کلوا منه کرامی
|
سر خنبی که ببستی به کرم بازگشایی
|
|
خرد هر دو جهان را بربایی به تمامی
|
بشنیدیم که دیکی ز پی خلق بپختی
|
|
که از او یابد اباها همگی ذوق طعامی
|
ز عدم هر چه برآید چو مصفا نظر آید
|
|
به دو صد دام درآید چو تواش دانه دامی
|
ز رخ یوسف خوبان همه زندان چو گلستان
|
|
چو چنین باشد زندان تو چرا در غم وامی
|
هله خاموش مپرسش که کسی قرص قمر را
|
|
بنپرسد که چه نامی و کیی وز چه مقامی
|