قسمت دوم

دایم نه لوای عشرت افراشتنیست		پیوسته نه تخم خرمی کاشتنیست
این داشتنیها همه بگذاشتنیست		جز روشنی رو که نگه داشتنیست

□

دردا که درین سوز و گدازم کس نیست		همراه درین راه درازم کس نیست
در قعر دلم جواهر راز بسیست		اما چه کنم محرم رازم کس نیست

□

در سینه کسی که راز پنهانش نیست		چون زنده نماید او ولی جانش نیست
رو درد طلب که علتت بی‌دردیست		دردیست که هیچگونه درمانش نیست

□

در کشور عشق جای آسایش نیست		آنجا همه کاهشست افزایش نیست
بی درد و الم توقع درمان نیست		بی جرم و گنه امید بخشایش نیست

□

افسوس که کس با خبر از دردم نیست		آگاه ز حال چهره‌ی زردم نیست
ای دوست برای دوستیها که مراست		دریاب که تا درنگری گردم نیست

□

گفتار نکو دارم و کردارم نیست		از گفت نکوی بی عمل عارم نیست
دشوار بود کردن و گفتن آسان		آسان بسیار و هیچ دشوارم نیست

□

هرگز المی چو فرقت جانان نیست		دردی بتر از واقعه‌ی هجران نیست
گر ترک وداع کرده‌ام معذورم		تو جان منی وداع جان آسان نیست

□

گر کار تو نیکست به تدبیر تو نیست		ور نیز بدست هم ز تقصیر تو نیست
تسلیم و رضا پیشه کن و شاد بزی		چون نیک و بد جهان به تقدیر تو نیست

□

از درد نشان مده که در جان تو نیست		بگذر ز ولایتیکه آن زان تو نیست
از بی‌خردی بود که با جوهریان		لاف از گهری زنی که در کان تو نیست

□

در هجرانم قرار میباید و نیست		آسایش جان زار میباید و نیست
سرمایه‌ی روزگار می‌باید و نیست		یعنی که وصال یار میباید و نیست