با یار بساز تا توانی | تا بیکس و مبتلا نمانی | |
بر آب حیات راه یابی | گر سر موافقت بدانی | |
با سایه یار رو یکی شو | منمای ز خویشتن نشانی | |
گر رطل گران دهند درکش | ای جان بگذار این گرانی | |
ای دل مپذیر بیش صورت | میباش چو آب در روانی | |
پذرفتن صورت از جمادی است | مفسر اگر از رحیق جانی | |
در مجلس دل درآ که آن جا | عیش است و حریف آسمانی |