ای قلب و درست را روایی | پیش تو که زفت کیمیایی | |
در ره خر بد ز اسب رهوار | از فضل تو کرده پیش پایی | |
گر پای سگی ره تو کوبد | بر شیر وغاش برفزایی | |
در عشق تو پاشکستگانند | دارند امید پرگشایی | |
در تو مگسی چو دل ببندد | یابد ز درت پر همایی | |
فضل تو علی هین گفت | تا نگشاید ره گدایی | |
خاموش که هر محال و صعبی | آسان شود از کف خدایی |