ای آنک تو شاه مطربانی | زان دلبرکش بگو که دانی | |
خواهم که دو عشر ای خوش آواز | از مصحف حسن او بخوانی | |
در هر حرفیش مستمع را | بگشاید چشمه معانی | |
سینش گوید که فاستجیبوا | نونش گوید که لن ترانی | |
ای طره او چه پای بندی | وی غمزه او چه بیامانی | |
از نرگس او است ای گل سرخ | کان اطلس سرخ میدرانی | |
ماندم ز تمام کردن این | باقیش تو بگو بر این نشانی |