اگر خورشید جاویدان نگشتی
|
|
درخت و رخت بازرگان نگشتی
|
دو دست کفشگر گر ساکنستی
|
|
همیشه گربه در انبان نگشتی
|
اگر نه عشوههای باد بودی
|
|
سر شاخ گل خندان نگشتی
|
چه گویم گر نبودی آن که دانی
|
|
به هر دم این نگشتی آن نگشتی
|
فلک چتر است و سلطان عقل کلی
|
|
نگشتی چتر اگر سلطان نگشتی
|
اگر آواز سرهنگان نبودی
|
|
نگشتی اختر و کیوان نگشتی
|
کریمی گر ندادی ابر و باران
|
|
یکی جرعه به گرد خوان نگشتی
|
درونت گر نبودی کیمیاگر
|
|
به هر دم خون و بلغم جان نگشتی
|
نهان از عالم ار نی عالمستی
|
|
دل تاریک تو میدان نگشتی
|
نهان دار این سخن را ز آنک زرها
|
|
اگر پنهان نبودی کان نگشتی
|