ای شاه تو ترکی عجمی وار چرایی
|
|
تو جان و جهانی تو و بیمار چرایی
|
گلزار چو رنگ از صدقات تو ببردند
|
|
گلزار بده زان رخ و پرخار چرایی
|
الحق تو نگفتی و دم باده او گفت
|
|
ای خواجه منصور تو بر دار چرایی
|
در غار فتم چون دل و دلدار حریفند
|
|
دلدار چو شد ای دل در غار چرایی
|
آن شاه نشد لیک پی چشم بد این گو
|
|
گر شاه بشد مخزن اسرار چرایی
|
گر بیخ دلت نیست در آن آب حیاتش
|
|
ای باغ چنین تازه و پربار چرایی
|
گر راه نبردهست دلت جانب گلزار
|
|
خوش بو و شکرخنده و دلدار چرایی
|
گر دیو زند طعنه که خود نیست سلیمان
|
|
ای دیو اگر نیست تو در کار چرایی
|
بر چشمه دل گر نه پری خانه حسن است
|
|
ای جان سراسیمه پری دار چرایی
|
ای مریم جان گر تو نهای حامل عیسی
|
|
زان زلف چلیپا پی زنار چرایی
|
گر از می شمس الحق تبریز نه مستی
|
|
پس معتکف خانه خمار چرایی
|