ای بر سر و پا گشته داری سر حیرانی
|
|
با حلقه عشاقان رو بر در حیرانی
|
در زلف چو چوگانت غلطیده بسی جانها
|
|
وز بهر چنان مشکی جان عنبر حیرانی
|
از کون حذر کردم وز خویش گذر کردم
|
|
در شاه نظر کردم من چاکر حیرانی
|
من یوسف دلخواهم چاه زنخت خواهم
|
|
هم ممن این راهم هم کافر حیرانی
|
هم باده آن مستم هم بسته آن شستم
|
|
تا چست برون جستم از چنبر حیرانی
|
ای عقل شده مهتر ای گشته دلت مرمر
|
|
آخر تو یکی بنگر در دلبر حیرانی
|
ور نه بستیزم من در کار تو خیزم من
|
|
خون تو بریزم من از خنجر حیرانی
|
از دولت مخدومی شمس الحق تبریزی
|
|
هم فربه عشقم من هم لاغر حیرانی
|