آب تو ده گسسته را در دو جهان سقا تویی
|
|
بار تو ده شکسته را بارگه وفا تویی
|
برج نشاط رخنه شد لشکر دل برهنه شد
|
|
میمنه را کله تویی میسره را قبا تویی
|
می زده مییم ما کوفته دییم ما
|
|
چشم نهادهایم ما در تو که توتیا تویی
|
روی متاب از وفا خاک مریز بر صفا
|
|
آب حیاتی و حیا پشت دل و بقا تویی
|
چرخ تو را ندا کند بهر تو جان فدا کند
|
|
هر چه ز تو زیان کند آن همه را دوا تویی
|
خیز بیار بادهای مرکب هر پیادهای
|
|
بهر زکات جان خود ساقی جان ما تویی
|
این خبر و مجادلی نیست نشان یک دلی
|
|
گردن این خبر بزن شحنه کبریا تویی
|
گردن عربده بزن وسوسه را ز بن بکن
|
|
باده خاص درفکن خاصبک خدا تویی
|
وقت لقای یوسفان مست بدند کف بران
|
|
ما نه کمیم از زنان یوسف خوش لقا تویی
|
از رخ دوست باخبر وز کف خویش بیخبر
|
|
این خبری است معتبر پیش تو کاوستا تویی
|
پر کن زان می نهان تا بخوریم بیدهان
|
|
تا که بداند این جهان باز که کیمیا تویی
|
باده کهنه خدا روز الست ره نما
|
|
گشته به دست انبیا وارث انبیا تویی
|