هم نظری هم خبری هم قران را قمری
|
|
هم شکر اندر شکر اندر شکر اندر شکری
|
هم سوی دولت درجی هم غم ما را فرجی
|
|
هم قدحی هم فرحی هم شب ما را سحری
|
هم گل سرخ و سمنی در دل گل طعنه زنی
|
|
سوی فلک حمله کنی زهره و مه را ببری
|
چند فلک گشت قمر تا به خودش راه دهی
|
|
چند گدازید شکر تا تو بدو درنگری
|
چند جنون کرد خرد در هوس سلسلهای
|
|
چند صفت گشت دلم تا تو بر او برگذری
|
آن قدح شاده بده دم مده و باده بده
|
|
هین که خروس سحری مانده شد از ناله گری
|
گر به خرابات بتان هر طرفی لاله رخی است
|
|
لاله رخا تو ز یکی لاله ستان دگری
|
هم تو جنون را مددی هم تو جمال خردی
|
|
تیر بلا از تو رسد هم تو بلا را سپری
|
چونک صلاح دل و دین مجلس دل را شد امین
|
|
مادر دولت بکند دختر جان را پدری
|