ای سراندازان همه در عشق تو پا کوفته
|
|
گوهر جان همچو موسی روی دریا کوفته
|
زیر این هفت آسیا هستی ما را خوش بکوب
|
|
روشنایی کی فزاید سرمه ناکوفته
|
عاشقان با عاقلان اندرنیامیزد از آنک
|
|
درنیامیزد کسی ناکوفته با کوفته
|
عاقلان از مور مرده درکشند از احتیاط
|
|
عاشقان از لاابالی اژدها را کوفته
|
مردم چشم از خیالت چون شود پی کوب عشق
|
|
فرقها پیدا شود از کوفته تا کوفته
|
از شکار تو به بیشه جان شیران خون شده
|
|
در هوای قاف قربت پر عنقا کوفته
|
عشق چون خورشید دامن گستریده بر زمین
|
|
عاشقان چون اخترانش راه بالا کوفته
|
لا چو لالایان زده بر عاشقانش دست رد
|
|
غیرت الا شده بر مغز لالا کوفته
|
حاجیان راه جان خسته نگردند از نشاط
|
|
اشترانشان زیر بار از راه اعضا کوفته
|
ساربان این غزل گو تا ز بعد خستگی
|
|
اشتران را مست بینی راه بطحا کوفته
|