ای ز گلزار جمالت یاسمین پا کوفته
|
|
وز صواب هر خطایت صد ختن پا کوفته
|
ای بزاده حسن تو بیواسطه هر مرد و زن
|
|
وآنگه اندر باغ عشقت مرد و زن پا کوفته
|
ای رخ شاهانهات آورده جان پروانهای
|
|
صد هزاران شمع دل اندر لگن پا کوفته
|
ای دماغ عاشقان پرباده منصوریت
|
|
تا دو صد حلاج عشقت بر رسن پا کوفته
|
لاغری جان ز ذوقت آن چنان فربه شده
|
|
مینگنجد در جهان در خویشتن پا کوفته
|
هدهدان اندر قفص چون زان سلیمان خوش شدند
|
|
راه پریدن نبد تا در وطن پا کوفته
|
جان عاشق لامکان و این بدن سایه الست
|
|
آفتاب جان به رقص و این بدن پا کوفته
|
قهقهه شادان عشقش کرد مجلس پرشکر
|
|
بوالحزن شادان شده با بوالحسن پا کوفته
|
روی و چشم شمس تبریزی گل و نسرین بکاشت
|
|
در میان نرگس و گل جسم من پا کوفته
|