هم صدوا هم عتبوا عتابا ما له سبب
|
|
تن و دل ما مسخر او که مینپرد بجز بر او
|
فما طلبوا سوی سقمی فطاب علی ما طلبوا
|
|
عجب خبری که میدهدم دم و غم او کر و فر او
|
فنی جلدی اذا عبسوا فکیف تری اذا طربوا
|
|
مرا غم او چو زنده کند چگونه شوم ز منظر او
|
فلا هرب اذا طلبوا و لا طرب اذا هربوا
|
|
عجب چه بود بهر دو جهان که آن نبود میسر او
|
اری امما به سکروا و لا قدح و لا عنب
|
|
حدث نشود شکر که خوری شکر چو چشد ز شکر او
|
لقد ملت خواطرنا بهم عجبا و ما العجب
|
|
سحر اثری ز طلعت او شبم نفسی ز عنبر او
|
سکت او ناوهم سکتوا و لا سمو و لا عتبوا
|
|
خبر نکنم دگر که مرا رسید خبر ز مخبر او
|
فوا حزنی اذا حجبوا و یا طربی اذا قربوا
|
|
درم بزند سری نکند که سر نبرد کس از سر او
|