بوسیسی افندیمو هم محسن و هم مه رو
|
|
نیپو سر کینیکا چونم من و چونی تو
|
یا نعم صباح ای جان مستند همه رندان
|
|
تا شب همگان عریان با یار در آب جو
|
یا قوم اتیناکم فی الحب فدیناکم
|
|
مذ نحن رایناکم امنیتنا تصفوا
|
گر جام دهی شادم دشنام دهی شادم
|
|
افندی اوتی تیلس ثیلو که براکالو
|
چون مست شد این بنده بشنو تو پراکنده
|
|
قویثز می کناکیمو سیمیر ابرالالو
|
یا سیدتی هاتی من قهوه کاساتی
|
|
من زارک من صحو ایاک و ایاه
|
ای فارس این میدان میگرد تو سرگردان
|
|
آخر نه کم از چرخی در خدمت آن مه رو
|
پویسی چلبی پویسی ای پوسه اغا پوسی
|
|
بینخوت و ناموسی این دم دل ما را جو
|
ای دل چو بیاسودی در خواب کجا بودی
|
|
اسکرت کما تدری من سکرک لا تصحو
|
واها سندی واها لما فتحت فاها
|
|
ما اطیب سقیاها تحلوا ابدا تحلو
|
ای چون نمکستانی اندر دل هر جانی
|
|
هر صورت را ملحی از حسن تو ای مرجو
|
چیزی به تو میماند هر صورت خوب ار نی
|
|
از دیدن مرد و زن خالی کنمی پهلو
|
گر خلق بخندندم ور دست ببندندم
|
|
ور زجر پسندندم من مینروم زین کو
|
از مردم پژمرده دل میشود افسرده
|
|
دارد سیهی در جان گر زرد بود مازو
|
بانگ تو کبوتر را در برج وصال آرد
|
|
گر هست حجاب او صد برج و دو صد بارو
|
قوم خلقو بورا قالو شططا زورا
|
|
فی وصفک یا مولی لا نسمع ما قالوا
|
این نفس ستیزه رو چون بزبچه بالاجو
|
|
جز ریش ندارد او نامش چه کنم ریشو
|
خامش کن خامش کن از گفته فرامش کن
|
|
هین بازمیا این سو آن سو پر چون تیهو
|