| رفتم به کوی خواجه و گفتم که خواجه کو | گفتند خواجه عاشق و مست است و کو به کو | |
| گفتم فریضه دارم آخر نشان دهید | من دوستدار خواجه‌ام آخر نیم عدو | |
| گفتند خواجه عاشق آن باغبان شده‌ست | او را به باغ‌ها جو یا بر کنار جو | |
| مستان و عاشقان بر دلدار خود روند | هر کس که گشت عاشق رو دست از او بشو | |
| ماهی که آب دید نپاید به خاکدان | عاشق کجا بماند در دور رنگ و بو | |
| برف فسرده کو رخ آن آفتاب دید | خورشید پاک خوردش اگر هست تو به تو | |
| خاصه کسی که عاشق سلطان ما بود | سلطان بی‌نظیر وفادار قندخو | |
| آن کیمیای بی‌حد و بی‌عد و بی‌قیاس | بر هر مسی که برزد زر شد به ارجعوا | |
| در خواب شو ز عالم وز شش جهت گریز | تا چند گول گردی و آواره سو به سو | |
| ناچار می برندت باری به اختیار | تا پیش شاه باشدت اعزاز و آبرو | |
| گر ز آنک در میانه نبودی سرخری | اسرار کشف کردی عیسیت مو به مو | |
| بستم ره دهان و گشادم ره نهان | رستم به یک قنینه ز سودای گفت و گو |