| چنگ خردم بگسل تاری من و تاری تو | هین نوبت دل می‌زن باری من و باری تو | |
| در وحدت مشتاقی ما جمله یکی باشیم | اما چو به گفت آییم یاری من و یاری تو | |
| چون احمد و بوبکریم در کنج یکی غاری | زیرا که دوی باشد غاری من و غاری تو | |
| در عالم خارستان بسیار سفر کردم | اکنون بکش از پایم خاری من و خاری تو | |
| سرمست بخسپ ای دل در ظل مسیح خود | آن رفت که می‌بودیم زاری من و زاری تو | |
| من غرقه شدم در زر تو سجده کنان ای سر | بی‌کار نمی‌شاید کاری من و کاری تو | |
| هر کس که مرا جوید در کوی تو باید جست | گر لیلی و مجنون است باری من و باری تو | |
| دزدی که رهی می‌زد هنگام سیاست شد | اکنون بزنیم او را داری من و داری تو | |
| خاموش که خاموشی فخری من و فخری تو | در گفتن و بی‌صبری عاری من و عاری تو |