مقصود و مراد کون دیدیم | میدان هوس، به پی دویدیم | |
هر پایه کزان بلندتر بود | از بخشش حق، بدان رسیدیم | |
چون بوقلمون، به صد طریقت | بر اوج هوای دل، تپیدیم | |
رخ بر رخ دلبران نهادیم | لحن خوش مطربان شنیدیم | |
در باغ جمال ماهرویان | ریحان و گل و بنفشه چیدیم | |
چون ملک بقا نشد میسر | زان جمله، طمع از آن بریدیم | |
وز دانهی شغل باز جستیم | وز دام عمل، برون جهیدیم | |
رفتیم به کعبهی مبارک | در حضرت مصطفی رسیدیم | |
جستیم هزار گونه تدبیر | تا تیغ اجل، سپر ندیدیم | |
کردیم به جان و دل تلافی | چون دعوت «ارجعی» شنیدیم | |
بیهوده صداع خود ندادیم | تسلیم شدیم و وارهیدیم | |
باشد که چه بعد ما عزیزی | گوید چه به مشهدش رسیدیم: | |
ایام وفا نکرد با کس | در گنبد او نوشته دیدیم |