| من از کی باک دارم خاصه که یار با من | از سوزنی چه ترسم و آن ذوالفقار با من | |
| کی خشک لب بمانم کان جو مراست جویان | کی غم خورد دل من و آن غمگسار با من | |
| تلخی چرا کشم من من غرق قند و حلوا | در من کجا رسد دی و آن نوبهار با من | |
| از تب چرا خروشم عیسی طبیب هوشم | وز سگ چرا هراسم میر شکار با من | |
| در بزم چون نیایم ساقیم می‌کشاند | چون شهرها نگیرم و آن شهریار با من | |
| در خم خسروانی می بهر ماست جوشان | این جا چه کار دارد رنج خمار با من | |
| با چرخ اگر ستیزم ور بشکنم بریزم | عذرم چه حاجت آید و آن خوش عذار با من | |
| من غرق ملک و نعمت سرمست لطف و رحمت | اندر کنار بختم و آن خوش کنار با من | |
| ای ناطقه معربد از گفت سیر گشتم | خاموش کن وگر نی صحبت مدار با من |