آفتابا بار دیگر خانه را پرنور کن | دوستان را شاد گردان دشمنان را کور کن | |
از پس کوهی برآ و سنگها را لعل ساز | بار دیگر غورهها را پخته و انگور کن | |
آفتابا بار دیگر باغ را سرسبز کن | دشت را و کشت را پرحله و پرجور کن | |
ای طبیب عاشقان و ای چراغ آسمان | عاشقان را دستگیر و چاره رنجور کن | |
این چنین روی چو مه در زیر ابر انصاف نیست | ساعتی این ابر را از پیش آن مه دور کن | |
گر جهان پرنور خواهی دست از رو بازگیر | ور جهان تاریک خواهی روی را مستور کن |