وقت آمد توبه را شکستن | وز دام هزار توبه جستن | |
دست دل و جانها گشادن | دست غم را ز پس ببستن | |
معشوقه روح را بدیدن | لعل لب او به بوسه خستن | |
در آب حیات غسل کردن | در وی تن خویش را بشستن | |
برخاست قیامت وصالش | تا کی به امید درنشستن | |
گر بسکلد آن نگار بنگر | صد پیوست است در آن سکستن | |
مخدومی شمس دین تبریز | ای جان تو رمیدهای ز بستن |