ای در غم بیهوده رو کم ترکوا برخوان
|
|
وی حرص تو افزوده رو کم ترکوا برخوان
|
از اسپک و از زینک پربادک و پرکینک
|
|
وز غصه بیالوده رو کم ترکوا برخوان
|
در روده و سرگینی باد هوس و کینی
|
|
ای غافل آلوده رو کم ترکوا برخوان
|
ای شیخ پر از دعوی وی صورت بیمعنی
|
|
نابوده و بنموده رو کم ترکوا برخوان
|
منگر که شه و میری بنگر که همیمیری
|
|
در زیر یکی توده رو کم ترکوا برخوان
|
آن نازک و آن مشتک آن ما و من زشتک
|
|
پوسیده و فرسوده رو کم ترکوا برخوان
|
رخ بر رخ زیبایان کم نه بنگر پایان
|
|
رخسار تو فرسوده رو کم ترکوا برخوان
|
گر باغ و سرا داری با مرگ چه پا داری
|
|
در گور گل اندوده رو کم ترکوا برخوان
|
رفتند جهان داران خون خواره و عیاران
|
|
بر خلق نبخشوده رو کم ترکوا برخوان
|
تابوت کسان دیده وز دور بخندیده
|
|
وان چشم تو نگشوده رو کم ترکوا برخوان
|
بس کن ز سخن گویی از گفت چه می جویی
|
|
ای بادبپیموده رو کم ترکوا برخوان
|