چه باشد پیشه عاشق بجز دیوانگی کردن
|
|
چه باشد ناز معشوقان بجز بیگانگی کردن
|
ز هر ذره بیاموزید پیش نور برجستن
|
|
ز پروانه بیاموزید آن مردانگی کردن
|
چو شیر مست بیرون جه نه اول دان و نه آخر
|
|
که آید ننگ شیران را ز روبه شانگی کردن
|
سرافراز است که لیکن نداند ذره باشیدن
|
|
چه گویم باز را لیکن کجا پروانگی کردن
|
به پیش تیر چون اسپر برهنه زخم را جستن
|
|
میان کوره با آتش چو زر همخانگی کردن
|
گر آب جوی شیرین است ولی کو هیبت دریا
|
|
کجا فرزین شه بودن کجا فرزانگی کردن
|
تویی پیمانه اسرار گوش و چشم را بربند
|
|
نتاند کاسه سوراخ خود پیمانگی کردن
|
اگر باشد شبی روشن کجا باشد به جای روز
|
|
وگر باشد شبه تابان کجا دردانگی کردن
|