گر تو کنی روی ترش زحمت از این جا ببرم
|
|
گر تو میی من قدحم ور ترشی من کبرم
|
عبس وجها سندی کان سناه مددی
|
|
کل هوی یهویه ذاک جمیل و کرم
|
زنده نباشد دل من گر به مهش دل ندهم
|
|
عقل ندارد سر من گر ز نباتش نچرم
|
مبسمه بلبلنی عابسه زلزلنی
|
|
ما شطه شیبنی غیبته الف هرم
|
گر کژی آرم سوی او همچو کمان تیر خورم
|
|
ور هنر آرم سوی او عرضه کنم بیهنرم
|
بارحتی فکرته هیجنی قلقلنی
|
|
قمت اطوف سکرا مغتنما حول حرم
|
گر پی رایش نروم باد گسسته رگ من
|
|
ور سوی بحرش نروم باد شکسته گهرم
|
ظلت به مقتنیا مرتزقا مجتنیا
|
|
نخله خلد نبتت وسط ریاض و ارم
|
چونک شکارش نشوم خواجه یقین دان که سگم
|
|
چون پی اسپش ندوم خواجه یقین دان که خرم
|
کنت ثقیلا کسلا خففنی جذبته
|
|
نمت علی قارعه عاصفنی سیل عرم
|
گفتم بستهست دلم گفت منم قفل گشا
|
|
گفتم کشتی تو مرا گفت من از تو بترم
|
رو سخن کار مگو کز همه آزاد شدم
|
|
رو سخن خار مگو چون همه گل می سپرم
|