چند قبا بر قد دل دوختم | چند چراغ خرد افروختم | |
پیر فلک را که قراریش نیست | گردش بس بوالعجب آموختم | |
گنج کرم آمد مهمان من | وام فقیران ز کرم توختم | |
حاصل از این سه سخنم بیش نیست | سوختم و سوختم و سوختم | |
بر مثل شمعم من پاکباز | ریختم آن دخل که اندوختم | |
بس که بسی نکته عیسی جان | در دل و در گوش خر اسپوختم | |
بس که اذا تم دنا نقصه | تا بنگوید صنم شوخ تم |