عاشق روی جان فزای توییم | رحمتی کن که در هوای توییم | |
تو به رخسار آفتابی و مه | ما همه ذره در هوای توییم | |
تا تو زین پرده روی بنمایی | منتظر بر در سرای توییم | |
ای که ما در میان مجلس انس | بیخود از شربت لقای توییم | |
خیره چون دشمنان مکش ما را | کخر ای دوست آشنای توییم | |
تو رضا می دهی به کشتن ما | ما همه بنده رضای توییم | |
گر چه با خاتم سلیمانیم | ای پری زاده خاک پای توییم | |
شمس تبریز جان جانهایی | ما همه بنده و گدای توییم |