| کون خر را نظام دین گفتم | پشک را عنبر ثمین گفتم | |
| اندر این آخرجهان ز گزاف | بس چمن نام هر چمین گفتم | |
| طوق بر گردن کپی بستم | نام اعلا بر اسفلین گفتم | |
| عجز خواهید روح را که ز عجز | صفت روح بهر طین گفتم | |
| حلیه آدم و خلیفه حق | بهر ابلیس و هر لعین گفتم | |
| زاغ را بلبل چمن خواندم | خار را سرو و یاسمین گفتم | |
| دیو را جبرئیل کردم نام | ژاژ را حجت مبین گفتم | |
| ای دریغا که کان نفرین را | از طمع چند آفرین گفتم | |
| از خری بود آن نبد ز خرد | که خر ماده را تکین گفتم | |
| توبه کردم از این خطا گفتن | همه عمرم بس ار همین گفتم |