بیار مطرب بر ما کریم باش کریم
|
|
به کوی خسته دلانی رحیم باش رحیم
|
دلم چو آتش چون در دمی شود زنده
|
|
چو دل مباش مسافر مقیم باش مقیم
|
بیامد آتش و بر راه عاشقان بنشست
|
|
که ای مسافر این ره یتیم باش یتیم
|
ندا رسید به آتش که بر همه عشاق
|
|
چو شعلههای خلیلی نعیم باش نعیم
|
گلیم از آب چو خواهی که تا برون آری
|
|
به زیر پای عزیزان گلیم باش گلیم
|
چو بایدت که تو را بحر دایه وار بود
|
|
مثال دانه در رو یتیم باش یتیم
|
درست و راست شد ای دل که در هوا دل را
|
|
درست راست نیاید دو نیم باش دو نیم
|
الف مباش ز ابجد که سرکشی دارد
|
|
مباش بی دو سر تو چو جیم باش چو جیم
|