امشب ای دلدار مهمان توییم
|
|
شب چه باشد روز و شب آن توییم
|
هر کجا باشیم و هر جا که رویم
|
|
حاضران کاسه و خوان توییم
|
نقشهای صنعت دست توییم
|
|
پروریده نعمت و نان توییم
|
چون کبوترزاده برج توییم
|
|
در سفر طواف ایوان توییم
|
حیث ما کنتم فولوا شطره
|
|
با زجاجه دل پری خوان توییم
|
هر زمان نقشی کنی در مغز ما
|
|
ما صحیفه خط و عنوان توییم
|
همچو موسی کم خوریم از دایه شیر
|
|
زانک مست شیر و پستان توییم
|
ایمنیم از دزد و مکر راه زن
|
|
زانک چون زر در حرمدان توییم
|
زان چنین مست است و دلخوش جان ما
|
|
که سبکسار و گران جان توییم
|
گوی زرین فلک رقصان ماست
|
|
چون نباشد چون که چوگان توییم
|
خواه چوگان ساز ما را خواه گوی
|
|
دولت این بس که به میدان توییم
|
خواه ما را مار کن خواهی عصا
|
|
معجز موسی و برهان توییم
|
گر عصا سازیم بیفشانیم برگ
|
|
وقت خشم و جنگ ثعبان توییم
|
عشق ما را پشت داری می کند
|
|
زانک خندان روی بستان توییم
|
سایه ساز ماست نور سایه سوز
|
|
زانک همچون مه به میزان توییم
|
هم تو بگشا این دهان را هم تو بند
|
|
بند آن توست و انبان توییم
|