تا دلبر خویش را نبینیم | جز در تک خون دل نشینیم | |
ما به نشویم از نصیحت | چون گمره عشق آن بهینیم | |
اندر دل درد خانه داریم | درمان نبود چو همچنینیم | |
در حلقه عاشقان قدسی | سرحلقه چو گوهر نگینیم | |
حاشا که ز عقل و روح لافیم | آتش در ما اگر همینیم | |
گر از عقبات روح جستی | مستانه مرو که در کمینیم | |
چون فتنه نشان آسمانیم | چون است که فتنه زمینیم | |
چون سادهتر از روان پاکیم | پرنقش چرا مثال چینیم | |
پژمرده شود هزار دولت | ما تازه و تر چو یاسمینیم | |
گر متهمیم پیش هستی | اندر تتق فنا امینیم | |
ما پشت بدین وجود داریم | کاندر شکم فنا جنینیم | |
تبریز ببین چه تاجداریم | زان سر که غلام شمس دینیم |