ای جان لطیف و ای جهانم | از خواب گرانت برجهانم | |
بیشرم و حیا کنم تقاضا | دانی که غریم بیامانم | |
گر بر دل تو غبار بینم | از اشک خودش فرونشانم | |
ای گلبن جان برای مجلس | بگرفته امت که گل فشانم | |
یک بوسه بده که اندر این راه | من باج عقیق می ستانم | |
بسیار شب است کاندر این دشت | من از پی باج راهبانم | |
شب نعره زنم چو پاسبانان | چون طالب باج کاروانم | |
همخانه گریخت از نفیرم | همسایه گریست از فغانم |