بیا با هم سخن از جان بگوییم | ز گوش و چشمها پنهان بگوییم | |
چو گلشن بیلب و دندان بخندیم | چو فکرت بیلب و دندان بگوییم | |
به سان عقل اول سر عالم | دهان بربسته تا پایان بگوییم | |
سخندانان چو مشرف بر دهانند | برون از خرگه ایشان بگوییم | |
کسی با خود سخن پیدا نگوید | اگر جمله یکیم آن سان بگوییم | |
تو با دست تو چون گویی که برگیر | چو همدستیم از آن دستان بگوییم | |
بداند دست و پا از جنبش دل | دهان ساکن دل جنبان بگوییم | |
بداند ذره ذره امر تقدیر | اگر خواهی مثال آن بگوییم |