من آن ماهم که اندر لامکانم
|
|
مجو بیرون مرا در عین جانم
|
تو را هر کس به سوی خویش خواند
|
|
تو را من جز به سوی تو نخوانم
|
مرا هم تو به هر رنگی که خوانی
|
|
اگر رنگین اگر ننگین ندانم
|
گهی گویی خلاف و بیوفایی
|
|
بلی تا تو چنینی من چنانم
|
به پیش کور هیچم من چنانم
|
|
به پیش گوش کر من بیزبانم
|
گلابه چند ریزی بر سر چشم
|
|
فروشو چشم از گل من عیانم
|
لباس و لقمهات گلهای رنگین
|
|
تو گل خواری نشایی میهمانم
|
گل است این گل در او لطفی است بنگر
|
|
چو لطف عاریت را واستانم
|
من آب آب و باغ باغم ای جان
|
|
هزاران ارغوان را ارغوانم
|
سخن کشتی و معنی همچو دریا
|
|
درآ زوتر که تا کشتی برانم
|